Pura vida!

Hola,

Pura vida betekent letterlijk `puur leven`. Als je hier aan iemand vraagt hoe het gaat is het antwoord pura vida!
Helaas nog niet echt pura vida voor mij, ik voel me nog steeds niet optimaal wat denk ik te maken heeft met verandering in klimaat(altijd rond de 25 hier in SJ), de hoogte(SJ ligt op zo'n 1200 meter hoogte) en het eten/drinken.

Ik verblijf nog steeds bij m'n begeleider Paul en zijn vrouw Adriana, maar ik hoop deze week wel eindelijk een eigen appartament te vinden.Een adres heb ik dan ook nog steeds niet dus. Sowieso is de adressering hier wat apart, dat kennen ze niet echt. Een adres ziet er bijvoorbeeld zo uit:

Bij de boekhandel 100 meter naar rechts, dan bij het kantoor 200 naar links en dan het huis met het witte hek.

Het is ook echt 1 groot misterie hoe de post dan toch aankomt.. Zo werkt het bijv ook met taxi's.

Gisteren hebben 2 Costaricaanse collega's mij de stad laten zien, we hebben door SJ gewandeld, het park en een museum bezocht(met ook een vlindertuin, waar ze gigantische vlinders hebben).
Het verkeer is hier wel wat anders, iedereen rijdt maar en als voetganger zit er maar 1 ding op: rennen als er een auto aankomt!

In Costa Rica hebben ze echt ontzettend veel soorten fruit en groentes, in de supermarkten zijn die afdelingen dan ook 2 tot 3x zo groot als bij ons. Ze verkopen het ook veel langs de weg, bijvoorbeeld `pipas`, dat zijn een soort kokosnoten, en mango`s,bananen, en nog een paar locale fruitsoorten.

Op m`n stage is het erg gezellig, veel lol met collega`s. De voertaal is spaans, wat soms erg lastig is maar ik kan me al aardig redden! Soms zorgt het ook voor hilarische momenten omdat ik iets weer eens verkeerd begrepen heb..Rita vroeg me iets over werk, dus ik dacht dat ze bedoelde wat ik in NL deed. Dus ik begon te vertellen dat ik een tijdje heb schoongemaakt, toen keek ze al een beetje vreemd. Toen vroeg ze: wat dan? Dus ik zo verder, nou, strijken, wassen, boodschappen doen, dweilen, zulke dingen. En Paul dan? Toen keek ik haar heel raar aan, Paul????? Ze dacht dus dat ik het hele huishouden bij Paul deed haha.

Afgelopen week heb ik ook veel gelachen, ik heb ze drop en stroopwafels laten proeven. Het viel beiden wel in de smaak maar bij drop wisten ze niet goed hoe ze het moesten plaatsen. De 1 vond het naar koffie smaken, de ander naar anijs, anderen naar menthol en eucalyptus.

Het is me opgevallen dat de mensen hier echt ontzettend beleefd zijn, iedereen spreken ze aan met u. Zelfs geliefden spreken elkaar zo aan, en mij ook. Als ik dan zeg dat ze gewoon jij tegen me kunnen zeggen kijken ze even nadenkend en dan is het: nee het is u

Voor zover de eerste week in San José!

Hasta luego, (adios wordt hier bijna niet gebruikt, dat klinkt zo definitief)

Rosalie